ÂŞIK VEYSEL
Son yüz yýlýn ünü büyük ozaný
Âþýk Veysel dostlar anýyor seni
Sen hiç sevmez idin huzur bozaný
Âþýk Veysel dostlar anýyor seni
Vilâyetin Sivas ey adý kalan
Kazanýz Þarkýþla köyün Sivr’alan
Türküler söyleyen güzel saz çalan
Âþýk Veysel dostlar anýyor seni
Sen yurda bir cansýn yurt sana canan
Vatan aþký ile sen oldun yanan
Ýnsanlarý seven Hakk’a inanan
Âþýk Veysel dostlar anýyor seni
Bölücü olamaz Veysel’e uyan
Seve seve dinler sesini duyan
Gözleri kapalý þiir okuyan
Âþýk Veysel dostlar anýyor seni
Veysel Þatýroðlu yurdunu seven
Onun gibi düþün Allah’a güven
Hayatý boyunca Türklüðü öven
Âþýk Veysel dostlar anýyor seni
Senin dinin Ýslâm kitabýn Kur’an
Yalan konuþmayan sözünde duran
Nice bölücünün belini kýran
Âþýk Veysel dostlar anýyor seni
Var mýdýr dünyada malýný yiyen
Ýnsandýr sonuçta bir kefen giyen
“Sadýk yârim kara topraktýr” diyen
Âþýk Veysel dostlar anýyor seni
Okullu olmayan derse girmeyen
Gülüp oynamayan devran sürmeyen
Çiçekten her iki gözü görmeyen
Âþýk Veysel dostlar anýyor seni
Gözleri kapalý eder seyraný
Ýçmese de tanýr sütü ayraný
Gül menekþe türlü çiçek hayraný
Âþýk Veysel dostlar anýyor seni
Ölüm geldi aldý bu koca devi
Aðladý nicesi boþ kaldý evi
Elbette kardeþtir Sünnî-Alevî
Âþýk Veysel dostlar anýyor seni
Sen örnek insansýn sen bir ünlüsün
Gözlerin görmüyor kara günlüsün
Hakk’a inanansýn doðru yönlüsün
Âþýk Veysel dostlar anýyor seni
Daha küçük yaþta kaynadýn piþtin
Yoksa pîr elinden bademi içtin
Dostlar beni hatýrlasýn demiþtin
Âþýk Veysel dostlar anýyor seni
Hayran oldun bunca çiçeðe güle
Türküler söyledin güle bülbüle
Göz açýp bakmadýn lâle sümbüle
Âþýk Veysel dostlar anýyor seni
Ömer Tombul Veysel doðruyu yazan
Veysel gibi düþün sen sevap kazan
Yerin Cennet olsun sevgili ozan
Âþýk Veysel dostlar anýyor seni
HALK ÞAÝRÝ ÖMER TOMBUL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.