Anlatmak seni sana anlamsızca

Hiçbir hayat absürt kalmamýþtý belki de böyle kendi sahnesinde
Sana sunulmadan önce sade
Çamurlardan bata çýka gelmiþliðin sanrýsý absürt kalmýþtý
Kaldýrýmlar yýkýlmadan önceydi sanýrým
Sokaklardan kazanýlmýþ zaferlerin gaddarlýðý
Hadi ver elini tutayým desen de bugün
Kolay mý sanýyorsun yarýn
Ben hayattan galip çýkýlmýþ zaferlerimle övünürken
Sana muhteþem mutluluklar sunmanýn tutuksuzluluðunu
Meðer samanlýðýn içinde iðne deðil
Ýðnesizliðin içinde samanmýþým
Senden önce ve az evvel senden sonra
Hayatýn öz geçmiþi þimdi sokaklarda
Acemi bir kapý gýcýrtýsý zaman
Yaðlanmadan geçmiyor iþte
Tutunabilir miyim sanýyorsun bulutlara
Eteklerinde sürünmek kadar imkânsýz
Hangi cümlenin penceresini açýk býraktýn
Kapýlarýn neden ardýna kadar açýk duymak istemediðin kelimeler gibi
Ýki kelimenin ardý cereyan yapýyor açýk býrakma
Ondan bu bel ve boyun aðrýlarý
‘beni böyle sev seveceksen’
Diyemeyecek kadar korkaðým sana bir ömür boyu
Kaç kere kaç kaç yapýyorsa
Hiç kere hiç kadar eþit tirim sana
Ýþte bu kadar zor bir denklemim sana acýmasýzca sorulasý
Ve hiçbir bilim adamýnýn cevaplayamamasý kadar bencilim
‘Oysa ben sana kayboldum
Beni bulasý’
Seni seviyorum u
Özetleyemeyecek kadar yorgunum
Ve çýplaðým üzerini örtemeyecek kadar
Sana sadece hoþça kal ý sunabiliyorum
Kalamadýðýný biliyorum susuyorum sana sadece
Sensiz içilen bir çayýn en demli tarafýndan

Sosyal Medyada Paylaşın: