Çanakkale Geçilmez

Tarihin yüz aký,
Bu aziz milletin,
Baþýnda geçmiþ acýlar,
Hüzünler, nice kayýplar,
Sevdalar, kahramanlýklar var.
Bu asil Millet,
Ýzzeti nefsine düþkün, sabýrlý.
Askeri kabiliyetleri yüksek,
Tarihin kanlý seyrine,
Can ve kan borcunu ödemiþ,
Cihangir bir millettir.

Bu boðaz harbinde,
Yüzsüz medeniyetin yamyamlarý,
Gösterdikleri vahþetle, ilerliyordu.
Zalimlere baþ eðdiren ordumuz,
Mevziler kazmýþ þer güçleri bekliyordu.
Çanakkale mahþer gibi kaynýyordu .
Vakti saat gelmiþti.
Serden geçti yiðitler,
ateþlediler, kale kazan, burç düþüren toplarý.
Gök gürültüsü ile fýrtýnalar koptu.
Kafirlerin çabalarý boþunaydý.
Mühariplerin çatýþmalarý,
Yeri göðü inletiyordu.
Düþman gemilerini batýran,
Denizleri sallayan,
O muhteþem ejder aðýzlý toplar,
Ne harika toplardý.
Cenk þehadet demektir.
Düþmana ancak saldýrýlýr.
Çünkü müslüman kaçmaz.
Þanlý ordumuzun karþýsýnda,
Ümitleri tükenen düþman,
Paniðe kapýlmýþtý.
Donanmalarý çayýr çayýr yanýyordu.
Ah! O dehþetli aný bir görebilseydin.
Þanlý sancaðýmýz,
Mehmetçiðin eliyle zalimlerin,
Böðrüne böðrüne saplanýyordu.
Savaþ bütün þiddetiyle devam ederken,
Þahbaz yiðitler,
Zalimlere geçit vermiyordu.
Ölümü ölümsüz bilerek,
Allah Allah sedalarýyla,
Ýnatçý kafirleri,
Korku içinde boðuyorlardý.
Ýman ordusunun karþýsýnda,
Hiç bir kudret dayanamazdý.
Zorbacýlar dayanamadý, yýkýldý.
Hâkkýn önünde,
Küfür böylece diz çöktü.
Bu cenk tahminleri altüst etmiþti.
Baþarýyý layýk kýlan Cenab-ý Hâk’tý.
Bu zaferle boðulan hainler.
Ýyi bilsinler ki:
Candan canandan edilsek bile,
Akan kanlarýmýz dönse sele,
Çanakkale geçilemez.
Titreyen kiralýk katiller,
Bu asil milletin karþýsýna,
Bir daha, çýkamýyacak.

Ey! Çanakkale surlarýna zafer idealinin,
Sancaðýný dikenlerin torunlarý.
Ey! Göz yaþlarýný gizli gizli silen analar.
Ey! Þanlý zaferlerimizin hatýrasýný yaþayanlar.
Biz, Ýslam dünyasýnýn baþý,
Sultaný deyilmiydik?
Onlar insanlýða rahmet götürüyordu.
Çanakkale zaferinin büyüklüðü,
Müstesna bir yer tutar.
Kalbindeki saklý olan deðerlere,
Göz kýrpmadan canýný feda eden,
Þanlý ordumuzun dillere destan zaferidir,
Çanakkale destaný, zafer abidesidir.
Zulmün yýkýlýþýdýr.

Ey Çanakkkale!
Senin gölgende þehitler yatar.
Ýftihar ve gurur duymaktayýz.
Þehitlik þerbeti kolay içilmez.
Þehitlerimize,
Minnet borçumuz çok büyüktür.
Bu zaferler, yolumuzu aydýnlatsýn,
Allah þehitlerimize rahmet eylesin.
Torunlarýnada, basiret nasip etsin.

Ýstanbul / 2008


Ali Kýlýç Kakiz
Sosyal Medyada Paylaşın: