S İ T EM- N Â M E
-Bâzý dost bildiklerime ithaftýr -
Ýstenmediðim yerde durursam bir saniye,
Yüzüme tükürsünler, “ne yüzsüz adam” diye
Yýllar boyu ben böyle korudum onurumu,
Bu babamdan aldýðým, en kýymetli tavsiye
Bu nasýl bir kabahat birden oldum sürgünlük,
Üzüntü elbette var, ama yok bir dargýnlýk,
Merhabaya merhaba, olsa bile kýrgýnlýk
Bazen dost kazýklarý olur böyle hediye
Kimse beni sevmeye mecbur deðil, bilirim,
Bir adým gelene ben tam üç adým gelirim,
Ýnsanlarýn gönlünde böylece yükselirim,
Sevgim hep peþin benim, aldýðým veresiye
Arkasýndan konuþmam, yüzüne söylemezsem,
Namerdim aynýsýný suratýna demezsem,
Bundan dolayý azdýr, bendeki dost-u muhkem,
Yerdiðim bir kimseye, sonra dizmem methiye
Karþýlýk beklemeden sevdim tüm insanlarý,
Ancak hep battý bana, o sahtekar yanlarý,
Defterimden sildim hep yalaka, falanlarý,
Hepsini fâþ eyledim, döküverdim sergiye
Yüze gülüp arkadan kuyu falan kazmadým,
Sýmsýcak dostluklarý nifak sokup bozmadým,
Dostluk gördüklerime böyle þiir yazmadým
Ýsmet makam iplemez, deðer verir kiþiye
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.