Hani bir gün, Saat on ikiden erken, Sen okuldan ben de iþten gelirken, Bankamatik önünde karþýlaþmýþtýk. Yine karizmatik ve þýktýn, Üzerinde benim sevdiðim, O çilli manton vardý. Amma sen kilo almýþtýn , Manton bayaðý dardý. Saðýnda annen solunda yengen vardý, Çilli mantonun tüyleri kabarmýþtý, O tüyleri annen tek,tek avucuna toplamýþtý, Yere attýðýnda da ben almýþtým. Halen bende biliyor musun ? O gün bu gün gözüm gibi bakýyorum. Günlerden 15 mart,yýlsa 2008, Günlerden Pazar idi, Güzelliðe öz gerek,konuþmaya söz gerek, O gün bu gün o sözü, Ne de yere bakan o ceylan gözü, Unutamadým,unutamadým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
AHMET ACAR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.