Fasulyem
Narin eller emzirir saraylarda büyürsün
En hafif esintide çok çabuk öksürürsün
Beni göremeyince verem olur çürürsün
Seni çok seviyorum vallah billah fasulyem
Seni yetiþtiren O,çilekeþ insanlara
Yazmalar baðlattýrdýn beyaz yok hepsi kara
Göz yaþlarý döndü bak çaylara ýrmaklara
Geliyorum de yeter son sözün mü fasulyem
Yýllardýr bekliyorum ben istedim babandan
En sonunda korparmýþ baban seni dalýndan
Veririm amma demiþ ben onu helalýndan
Hasretinden çekildi damarda kan fasulyem
Gelinliðin içinde parlýyorsun ay gibi
Gözlerinin üstünde kaþlarýn var yay gibi
Man kamyonun üstünde gelirsin kayar gibi
Þöförü sana aþýk inan bana fasulyem
Çok uzundu yolumuz bak düþtük ne hallere
Ölürümde yar etmem seni baþka erlere
Az kaldý caným inan þu yokuþta evimiz
Biraz daha sabret sen piþeceðiz aþk ilen
Dikkat et caným biraz az kaldý düþeceksin
Ýþte bak yandý ocak az kaldý piþeceksin
Ýster soyunupta gel ister soyunmadan gel
Her halinle yenirsin benim boncuk fasulyem
Feyzi Kanra
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.