OTUR YANIBAŞIMA CANIMIN İÇİ
otur yaný baþýma canýmýn içi, kollarýný uzat,
bastýr baþýmý göðsünde sýmsýký,
al yüzümü ellerinin arasýna,
parmaklarýnla sil akan yaþlarýmý,
gülümseyebilmek için bundan böyle hayata...
otur yanýbaþýma canýmýn içi, durma anlat,
mazi nedir, gerçekten yaþanmýþmýdýr,
ya gelecek, o ne ola?
yoksa an’ mýdýr var olan sadece,
dolu dolu paylaþýlan sevmek adýna...
otur yanýbaþýma canýmýn içi, dinle bak,
eski bir radyoda çalýyor o þarký,
’ ömrümüzün son demi, son baharýdýr artýk,
maziye bir bakýver, neler neler býraktýk ’...
sesi cýzýrtýlý ve kýsýk, yenik düþmüþ yýllara...
otur yanýbaþýma canýmýn içi, dudaklarýný uzat,
ortada bacaklarý hafifçe çarpýk tahta bir sehpa,
üstünde bir þiþe kýrmýzý þarap ve iki kadeh,
küçücük kýrýk olsun peynir tabaðýnýn kenarýnda,
içelim, gerçek veya hayal, ne farkeder,
þerefine tüm yaþanmýþlýklarýn,
ve
SEVDAYA....
18.03.2009 kýzýltoprak
Nursen Ateþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.