zülfün bukleli kirpiðin kývrýk
öylece kal sakýn kýrpma gözünü
önce kývýlcýmlar yakar ikimizi
sonra da ayrýlýk
bak yine yaðmur kokuyor gözlerin
içine kim bilir hangi rüzgârlarý ektin
eðer bulutlardan bu denli nefret ediyorsan
hiç sevmeyecektin caným
hiç sevmeyecektin
ne zaman alýp seni götürmeye kalksam
kýrýk sandalým çekmedi yükümüzü
kahrolasý kemanlar ayrýlýktan çaldý
acýmasýzca ayýrdý bizi
seni çok seviyorum ve hep seveceðim
ey gözleri yaðmur kokulu kadýn!
bak beni yine anlamýyorsun
ben sarhoþ deðilim
sen de aðlamýyorsun
dayanamam o çatal kirpiðe ben!
kývrýk kývrýk!
ne zaman göz kýrpsan bana
önce kývýlcýmlar yakýyor ikimizi
sonra da ayrýlýk
C.Çalýk