ARKADAŞ

Davetsiz geldin birgün sayfalarýma selam diyerek,
Biraz hüzün biraz mutsuzluk gizliydi hecelerde,
Zincirin halkalarý gibi kenetlendi,
Dizildi üst üste cümleler,
Yaralar deþildi, kanadý,sorgulandý,
Bellendi düþünceler,zaman zaman kazýldý.
Aslýnda içine sýðmayan,
Sevgi umut bir çýkar yolu arayan,
Serçeydi dev yüreði parmaklýklarda.
Özgür olasýn diye,açmak istedim kafesini,
Kanat çýrpmalýsýn kekik kokan yaylalara.
Karþý koymalýsýn vakitsiz esen rüzgarlara,
Kartal gibi süzülmelisin,
Engel tanýma yüksek daðlara inat.
Anne þefkatiyle sarýlmak istedim bazen,
Bazen ýsýrgan otlarýyla daðlamak :))) ,
Muzip gülüþlerini gördüm sanki,
Sen büyümeyen çocuk.
Görmesemde hissettim,
Ellerimi tutan dost ellerini
Deðiþmelisin derken deðiþmezliðini.
Piþmanlýklarýný,kaçak dökülen gözyaþlarýný,
Çocuk sabýrsýzlýklarýný,
Bazende huysuzluðunu sevdim.
Anlamak istemediðim tutkularýný,
Ben çýkarsýz saf yüreðini sevdim be arkadaþ.
Þimdi uçma zamaný uç,uç biraz
Gülümse hepimiz ýnsanýz,sevabýyla günahýyla,
Ben seni böyle sevdim adýný koydum arkadaþ.
Sosyal Medyada Paylaşın: