Aðlýyorum inci gibi dökülen yaþlarla gözlerimden Ýçimde rüzgarlar esiyor en kuvvetlisinden Hava öyle ayaz ki iþliyor içime en derininden Etraf toz duman , etraf göz gözü görmüyor
Ýçimde kasýrga var ha koptu ha kopacak Bilmem ki bu iþin sonu ne olacak Yanýmdasýn ama hiç tesiri olmuyor sana O rüzgarlar kasýrgalar dokunmuyor ruhuna
Üzgünüm yorgunum rüzgar durmuyor içimde Uçuþan yapraklar sürükleyecek belki seni de beni de Ne olur ayrýlmayalým dayanmaz kalbim bu yüke Sende haklýsýn zaman geçmek bilmesede Bu dünyada deðimliyiz hepimiz birer göçebe
Aðlama gönlüm sus kimseler duymasýn Her kes seni mutlu sansýn oyunun kuralý bozulmasýn Her daðýn baþýnda eylenmez bir duman Buda geçer yahuuuuuuuu diyerek Allah a dayan
REFÝKA ERTEKÝN 17 MART 2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
refikaertekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.