Yaðmur çiselerken hayata Aðýr aðýr gidiyorum kaldýrýmsýz dünyada Arkamda yalnýzlýðýmý öldüren gölgem Etrafta solgun yüzleriyle insanlar Ve bizi delip geçecek bir rüzgar...
Güneþ küsmüþ dünyaya, göstermiyor yüzünü Olsun yaðmur yaðsýn hýzlansýn Çünkü pencereden bakacak yaðmurkýzý Gözleri zeytin yüreði kan kýrmýzý O, böyle günlerin yýldýzý...
Yaðmurkýzý hasretini çektiðin yaðmur yaðýyor Gözlerin büyümüþ dünyayý tarýyor Ama aradýðýn sevda bu dünyada deðil O, kaybolmuþ dünyasýnda kendini arýyor Bu yaðmur onun kalbine yaðýyor... Sosyal Medyada Paylaşın:
kontcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.