MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

AĞRI



Bir gönlün kýyýsýnda akþam
Son kuþlar da gitti
Þimdi kim tarar saçlarýmýzý anne yerine
Kim tutar içimizde sevinci

Güneþ aðrýlar býrakarak geçiyor bahçelerden
Göðsümüze çarparken sert duvarlar
Biliyorum adýný söylemek yasak
Hayat ince bir hüzün renginde
Karanfilsiz sürmeye mahkum
Emanet bir rüya gibi giriyor geceme

Þimdi ülkemizde sonsuz kýþ
Ah dalabilsek biz de o beyaz rüyalara
Acýlarý unutup koþabilsek sevince

Oysa tutunduðum dallar elimde
Ben yerdeyim
Garip bir yalnýzlýktýr yaþanan
Ürperten ve korkutan insaný

Artýk yaðmur ýslatýr korkularýmýzý
Belleðimde yanlýþ kalmýþ bir aný gibi
Yüzümde asýlý kalýr gülüþün
Kuþlar kýrar aynalarý

Sen nerde baþlayýp nerde bittin
Hep bir soru olarak kalýyorsun aklýmda
Þimdi son sevincimi bir ölüyle paylaþýp
Öylece gireceðim geceye

Oysa biz bu yolun baþýndaydýk daha

Mustafa ÖZÇELÝK

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.