git git bitmiyor bu ömür
að að örülmüþ uykularda
ýrzýna geçilmiþ masum baharlarýn koynunda
ömür çanaðýndan baldýran zehri içilerek
ölünmüyor
ölünmez de...
her gün gözlerim gölgeme düþüyor.
beli bükük, omuzlarý çökük,
öyle takýlýp geliyor peþime.
sesimde yalnýz hayatlarýn uðultusu ...
yapraklarým eteklerimde,
martýlarým dalýmdan uçup gitmiþ,
ufuklarda güneþlerim kaybolmuþ,
gönlümdeki atlar yýlkýlanmýþ,
kuytumda saklý deliþmenlik,
yalnýzlýðýmýn üstüne yatmýþ uyumuþ.
artýk beni hüzünler aðýrlýyor.
hele nisan yüzüme hiç bakmýyor
her bahar aþýk olunmuyor,
eylüllerimse yazý muþtulamýyor.
acelem yok artýk benim ey ömür.
ardýmdan aþklar kovalamýyor.
duvaðýmý da çýkardým attým.
þimdilerde ölümü bekleyiþ,
en büyük çýlgýnlýðým...
yýlký atý:Sahibi tarafýndan iþe yaramayacaðý düþünülen yaþlý,zayýf atlar kýþýn ovaya býrakýlýr eðer ölmezse ertesi yýl tekrar iþe koþturulur.
Safiye Turhan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.