TEL ÖRGÜ

bir sabah uyandýk,
acýlar sýcacýk koynumuzda
ve çýrpýnan yüreðimiz yorgun,
bileklerimiz pranga çürüðü
umutlarýmýz tel örgülerde asýlý.

ne çabuk geçmedi zaman,
bekleyiþ bitmez.
bu karanlýk, bu yosun kokusu,
gözlerimiz kan uykusu.
usanmaz beklemekten özlemi
dayanýr zincire, iþkenceye
bir sabah sevdalýmýz gelir,
temiz çamaþýr, sabun kokusu
ziyaret erken biter,
umutlarýmýz tel örgülerde asýlý

çocuklar oynar düþlerimizde,
tahtadan arabalarýyla,
bezden bebekleriyle
annemiz seslenir birden,
oyun biter, düþ biter, umut biter...
sevdalýlar gezer köþe baþlarýnda,
gözleri gardiyanlarda.
bir düdük sesi gelir
kaybolur köþe baþý
umutlarýmýz tel örgülerde asýlý.

ateþ olunur, köz olunur,
sönmez içimizdeki yangýn
yeniden gelsekte dünyaya,
kendimiz sehbalarda
umutlarýmýz tel örgülerde asýlý.
Sosyal Medyada Paylaşın: