sen sanýyo musun ki baba gelecek? baba gelmiycek bekleme görücek,sevicek,baþýnda bekliycek her gece sen uyurken ama gelmiycek... ayaðýn her kaydýðýnda sýrtýndan tutucak ama sen görmeyeceksin... ne zaman baþýn sýkýþsa çekip kurtaracak, her açtýðýn kapýdan önce baban bakýcak sonra sen gireceksin içeri, sabahlarý uyandýðýnda "günaydýn baba" dediðini duyacak ama sen babaný duymayacaksýn... her mutluluðunda seninle beraber gülecek, her aðladýðýnda baþýný sývazlýycak,gözyaþýný silecek ama görmeyeceksin... sana masallar anlatacak uyuyamadýðýn her gece ama sen birini bile duyamýycaksýn... her yola çýkýþýnda alnýndan öpecek "uðurlar olsun kýzým,yolun açýk olsun" diyecek arkandan el sallayacak sað saðlim dön diye dua edecek, ama sen baþkalarýna el sallayacaksýn... ne zaman boþluða düþsen,ne zaman ölüm gelse aklýna, sana ömrün gibi sarýlacak sýcacýk, ama sen ona sarýlamýyacaksýn... iþte en çok bu canýný sýkacak,en çok bu aðlatacak varlýðýyla mutlu olduðun yýllar avutamayacak gözyaþlarýný her adýmda ona yaklaþtýðýný sanarken geldiði adýmlar gözünü döndürecek ama tatmin etmeyecek... 300yaþýna kadar da yaþasa ne kadar çabuk geçti diyeceksin, en çok ona doyamamak kýracak kalbini... hep kýskanacaksýn onunla daha çok yaþayanlarý, "ne vardý bana da 40yýlýný verse" diyeceksin ama veremiycek... onun gittiði yerlerden geçerken için burkulcak, ama onunda seninle yürüdüðünü göremeyeceksin... her ufka bakýþýnda onu hayal edeceksin, ufuk çizgisini ona benzeteceksin, hatta elini uzatacaksýn, ama senin elinden tutanýn baban olduðunu anlayamayacaksýn... her ziyaretinde topraktan kaldýrmak isteyeceksin, taþlarý tek tek atýp ona kavuþmak için can atacaksýn, ama o istesede gelemiyecek, bunu bilmek daha çok acý verecek... yanýndan geçen baba-kýzlardan tiksineceksin, belki en kötüsü kendi kýzýnla-kocanla yüzyüze geleceksin, ama bununla da yaþamayý öðreneceksin. sana kýzýþlarýný,kavgalarýný özleyeceksin, eve girer girmez onu görmek isteyeceksin, oturduðu yeri boþ görünce,için sýzlayacak, bunun önüne geçemiyeceksin... nasýl giderse gitsin yine gelmesini bekleyeceksin, ama gelmeyecek... en çok onsuz geçen zaman canýný acýtacak... sonra sarýlýþlarýnýz gelecek aklýna, onlarla avunacaksýn canýný acýtsa da... geçirdiðin her an saniye gibi geçecek gözünün önünden, ama bekleme baba gelmeyecek...
Sosyal Medyada Paylaşın:
özlem(şiir böcüsü) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.