ÇANAKKALE
Yýl bindokuzyüzon beþ bir tarafta Türk eri,
Kükreyen bir aslandýr, neferlerden her biri,
Karþýsýndaki de garplý denen serseri,
Güya ezmek istiyor þu bir avuç Türkleri.
Fakat bilmiyorlar ki bir avuç Türk bir cevher,
Boðazý geçemeden def olup gidecekler,
Uyumuyor Mehmetçik, tetikte nöbet bekler,
Yoksa þu müttefikler, galip mi gelecekler?
Tarih þahittir buna, TÜRK MÝLLETÝ yenilmez,
Deðil bir avuç toprak, bir zerre bile vermez,
Bu yüce Türk Milleti, yenilgi kabul etmez,
Ama rezil müttefik, neden bunlarý bilmez?
Hedefi Çanakkale, daha sonra Marmara
N’oldu Preveze’de, aldýðýn derin yara,
Bak ateþ püskürüyor, Mehmetçik düþmanlara,
Çanakkale bir mezar, oluyor alçaklara.
Sýra sýra dizilmiþ, Ýngiliz zýrhlýlarý,
Mehmetçik toplarýyla batýrýyor onlarý,
Per periþan kaçýyor yaralý olanlarý,
Anladýlar geçilmez, Çanakkale sularý.
Unutulmaz bir dersi aldý da milletimden,
Kurtuldu Çanakkale müttefik zilletinden,
Türk Milleti her zaman övünerek ceddinden,
Gururla bahsediyor aziz Türk Milleti’nden.
1987 yozgat
Sosyal Medyada Paylaşın:
TÜRKİSTANLI ALİ KARACA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.