Maskene bulaþtýrdýðýn riya, Kalbinin küfü olacak. Ýçten çürüyen her duygun Sakladýkça su üstüne taþacak. Gülüþlerinin, masum elbisesi var mý? Ya da! sözlerinin gerçek olduðu bir an? Baþýn; geceleri yalnýzlýklara düþtüðünde, Riyadan uzak, kalbine sardýðýn insanýn var mý?
Aldattýðýn sadece karþýndakiler!! Kemirir aklýný; her dakika, sendeki kirler. Daima, bir adým eksik düþüyorsun mutluluklara. Bunun nedenini düþünüp, utandýðýn an var mý?
Ruhun çýrýlçýplak olsa mesela! Yalanýn yaldýzýyla boyalý olmasa, Çok mu üþürdü yaratýlmýþ fýtratýn? Yoksa bütünleþirmiydin yaþadýðýn anlarla? Zarar ziyanýný, kazanç sanýp kendini aldatma. Her kez kendi yaptýklarýndan çekilecek hesaba. Daha alýnacak çok soluðun varsa, Dön, nefsini önce kendin sorgula.
Özeleþtiri; insan nefsinin ütüsü gibidir. Kýrýþýklýklarý hissetmek, ilk önce seni bitirir. Düzgün elbisenle çýksan toplum içine, Gönül yeþillenir,ömür þenlenir.hayat biçimlenir. Hatalar; elbisenin sökülen her dikiþi misali, Ýplik sende, iðne sende; marifet temiz yürekliliktedir.
ALEV YAVUZ 15/03/2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
hayatgülbahçesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.