Yoruldum artýk...
Benim olaný bir baþkasýyla paylaþmaya korkmaktan,
Hak ediyor mu,edicek mi,olur mu,olmaz mý demekten.
Acabalarla boðuþmaktan yoruldum artýk...
Ayný yorgunluðu hissediyorum yine ama biraz farklý..
Acabalarý siliyor kafamdan an ve an..
Ýþte diyorum;ben vermesemde alýcak hak ettiðini.
Korkuyorum;
Kendi yolumdan gidememekten..
Ýz býrakmaktansa varolan izi silmekten.
Ne yapýyorum?
Sana hakettiðin sevgiyimi vermeye çalýþýyorum
Yoksa sana acý vereni yok etmeye mi?
Bir belirsizlik sardý etrafýmý..
Çocuk gibiyim..Elindeki þeker cezbediyor beni..
Elimi uzatsam alýcam..Uzanýyorum ama alamýyorum..
O kadar yakýnsýn ki bana ama dokunamýyorum..
Anlayamýyorum seni..
Hayalimde barýndýrdýðým bir gerçek misin?
Yoksa gerçekteki hayalim mi?
Sana uzanabilsem keþke..
Keþke avucumun içindekini sunabilsem sana..
Ben sevgimi yüreðime sýðdýrdým..
Yüreðimide avucumun içine...
Merve IÞIK 11/07/2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.