İNSANLIK;YASINA GELMEM

Çiçekler açamamaya yemin edin,
Güneþ doðmamaya...!
Gençliðime kara çalmýþ haramiler
Can saklýyor asit kuyularýnda.
Artýk ölüm acýsýdýr gözlerimdeki nem
Ýsyanýn yankýlanmasa kulaklarýmda ey insanlýk
Bil ki yasýna gelmem...!
Çünkü dinmeyecek yürek sýzým.

Unutma;
Yarýnlarda aðýz dolusu gülmenin adýdýr hüzün.

Dilim sürçer,
Baþým döner yaþadýklarýmdan.
Ölüm acýsý sýrtýma saplý hançer.
Acýsý aðu gibi akan kara gecelerde
Her gün,içimde bin yarayla uyanýrým.
salkým salkým nefret biriktirir
esmerlikten görünmeyen yüzüm.


Unutma,
Yarýnlarýmýzda aðýz dolusu gülmenin adýdýr HÜZÜN.

Her sahur vaktinde,
Avuçlarýnda biriken kinin
Safra acýsý lokma olur boðazýnda.
kusacakmýþ gibi eðilirsin ya
secde ediyormuþ gibi yaþama.
O an kir biriktirmesin yüzün

Unutma,
Yarýnlarda aðýz dolusu gülmenin adýdýr HÜZÜN..


14.03.2009



Sosyal Medyada Paylaşın: