gitmelerinden geliyorum sensizliðe,
yokluðunda varlýðýmý ararken,
iðneyle iliþtirilmiþ yalnýzlýðýmdayým.
fal sayfalarýnda- sevgilinden haber var- diyor
bekliyorum bende...
ellerim ceplerimde yürüyüp eve,
mum ýþýklarýnda eritiyorum gönlümü,
kýzýyorum biliyor musun kendime?
nerden çýktý bu sevda bu yaþta diye,
elimden çay fincanýný düþürüyorum.
sigaramdan küller saçýlýyor yere.
dalýp gitmelerimin sonu iyi deðil...
unutursun diyor sardunyam ,
boþver takmalarda kafesteki bülbül.
ah sevdiceðim!
hüzün çok yakýþtý bana- bir görsen,
eteklerimden süzülürken yere,
gelincikler açtýrýyor yine.
avuç içi sevincimi yakýyorum dizelere...
buðulanan hayatýmda,
hiçbir þeyimdeki her þeyini
azlýðýmdaki çokluðunu arýyorum.
zaman ne hýzlý geçiyor bir bilsen,
sensizliðin sekizinci günündeyim.
mevsimlerden ne bilmiyorum.
yoksun diye kime haber salayým ki?
senden gayrisi ne bilsin bu derdi,
bekletme beni...
bekletme beni...
Safiye Turhan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.