MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

UTNAPİŞTİM VE KRAL GILGAMEŞ'İN TUFAN HİKAYESİ
şiirinprensi

UTNAPİŞTİM VE KRAL GILGAMEŞ'İN TUFAN HİKAYESİ



Sana bir sýr vereceðim, dostum
Dinle ey yiðit Gýlgameþ! dedi Utnapiþtim
Tanrýlarýn bilinmeyen bir yanýný anlatacaðým’ý söylemiþtim
Benim adým Utnapiþtim,hamdým; yandým,aþk ateþiyle piþtim
Biliyormusun Fýrat’ýn kýyýcýðýna kurulmuþ o Þurrupak kentini
Diye sorar, yiðit Kral Gýlgameþ’e inandýrýr kendini
Zamanla eskidi gitti o kent,Tanrýlarýda kocadý günden güne
Kentte gök kubbenin sahibi ve atalarý anu idi yine
Akýl hocalarý savaþcý kahraman Enlil
Yardýmcýlarý kurnaz ve bilgin Ninurta yý bil
Su kanallarýnýn gözcüsü Ennugi de vardý
Ea’ da onlarla bir ve her an beraberdi
O günlerde insanlar arttýkça arttýlar
Çoðaldýlar yurtlarýna sýðmaz oldular
Yeryüzü insanlarla dolup taþtý
Neredeyse ayak basacak yer kalmamýþtý
Zenginleþtikçe azdýlar,azdýkça þýmardýlar
Gökyüzüne baþýný kaldýrýp Tanrýlarla düello bile istediler
Kimi cahillerse kemik bir boru alýp böðürerek seslendiler
Enlil derhal duydu bunu ve çok öfkelendi
Derhal tüm Tanrýlar acilen toplantýya çaðrýldý
-Ýnsanoðlunun yeryüzünde yarattýðý kargaþa çekilmez boyuta geldi
Gürültülerinden ne uyuyabiliyoruz ne rahatça dinlenebiliyoruz dedi
Evrenin tüm tanrýlarý insanoðlunu cezalandýrmak konusunda hemfikirdi
Sadece Ea muhalif kalmýþ,insanoðluna kýymayalým süre verelim demiþti
Bir kerecik uyaralým dediyse de hiçbir Tanrý onu dinlemedi
Kararý uygulamak Tanrý Enlile býrakýlmýþtý
Yeryüzünün,rüzgarýn ve havanýn Tanrýsý Enlil artýk yetki almýþtý
Yeryüzünde taþ taþ üstünde býrakmayacak,insanlýk yok edilecekti
Oysa tatlý sularýn ve bilgeliðin,sanatýn koruyucusu
Müþfik ve merhametli altýn kalpli Tanrýsý Ea idi en uslusu
Verdiði sözde durarak beni bundan haberdar etti
Yeryüzünde taþ taþ üstünde kalmayacak tufan kopacak dedi

- ’Kulak ver ey Þurrupaklý, ey Ubaratutu’nun oðlu!
Evini yýk, malýný býrak, kendine bir gemi yap, ey ulu
Yeryüzünün nimetlerini bir yana atýp canýný kurtarmaya bak hemen!
Dediklerimi uygula; evini yýk, kendine bir gemi yap.! durup dinlenmeden
Bittikten sonra gemiye bütün canlý yaratýklarýn tohumu yanýnda bulunsun
- ’Peki, kent halkýna, yaþlýlara ne diyeceðim? ’ dedi Utnapiþtim
Ea, bana þöyle dedi o zaman:can kulaðýyla dinlemiþtim
- ’Onlara þunu bildir; Enlil’in bana kýzdýðýný öðrendim.
Bu yüzden artýk ne onun ülkesinde,
Ne de onun kentinde,sokaklarýnda
Dolaþacak yüzüm kalmadý benim
Efendim Ea benim biricik rehberim
Hayatýmý devam ettirmek üzere körfeze gideceðim.
Ama size sýnýrsýz bir bolluk, ender bulunur balýklar,
Ürkek av kuþlarý ve bereketli topraklar
Akþamüstü fýrtýnanýn ilki sizlere
Seller gibi buðday,yaðmur gibi sebze getirecek, demiþtim..’
Gýlgameþ’in yolu önüne duran yüce Utnapiþtim,
Buyruðu alýnca tan yeri aðarýrken ev halkýný acilen toplar
Zifti,çivileri çocuklar genç yaþtaki yaðýz delikanlýlar getirir
geriye kalan gerekli ne varsa hepsini erkekler temin eder
Beþinci günde geminin omurgasýný oturtur güverteleri ayýrýr,
Ýçlerini tahýlla doldurur yeterince erzak aldým götürdüm
Halka öküz ve her gün koyun kestirdim
Gemi ustalarýna kana kana içmeleri için içecek sundum
Sanki güneþ yeni burcuna girmiþ gibi çýlgýnca eðlendik
Yedinci günde gemi bitirilmiþ,ustalar ve iþçilerde bitmiþti,
Ben de bütün altýnlarý ve canlýlar dan birer çift saðlýklý olanlarý
Arabalarýmý,eþ dost ve yakýnlarýmý bana inananlarý
Yabani ve evcil hayvanlardan birer çift aldým
Ve tekneyi yürütecek ustalarý zenatçýlarý buldum
Þamaþ’ýn bana ’Akþama fýrtýnanýn birincisi varýp
Yýkýcý yaðmuru yaðdýrdýðýnda gemiye binip
Her yaný da sýmsýký kapat’ diye
Tembihlediði an gelip çatmýþtý iþte
Aniden karanlýk bastýrdý gökyüzü karardýkça karardý
Öfkelendikçe öfkelendi ateþten kýrbaçlarýný þaklatýyordu gök Tanrý
Gökyüzündeki tüm denizleri boþaltýn diye emirler veriyordu meleklere
Hava zifiri karanlýktý,korkunçtu,insanlar çýðlýk çýðlýða kaçýyordu her yere
Gemiye binip her yeri kapattým tufan öncesi hazýrlýklar tamamdý

’Tan yeri aðarmaya baþlarken ufuktan bir kara bulut aðdý.
Bu bulut, fýrtýnanýn efendisi Adad’ýn bulunduðu yerde gürledi.
Habercileri olan Þullat ile Haniþ, dere tepe aþarak baþý çektiler.
Daha sonra uçurumun tanrýlarý bir bir ortaya çýktýlar.
Nergal, sularý göðüsleyen engelleri yýktý.
Savaþ tanrýsý Ninurta, her þeyi yerle bir etti.
Cehennemin yedi yargýcý, yedi at üstünde segirtti
Anunnaki, meþalelerini kaldýrýp ülkeyi yaktýlar
Kurþun karasý bir alev cehennemine çevirdiler
Fýrtýna tanrýsý, günýþýðýnýn yerine karanlýðý koydu;
Ülkeyi bir çanak çömlek gibi kýrýp döktü,
Umarsýzlýðýn getirdiði bitkinlik gökkubbeye yükseldi.
Bütün gün bora azýttý fýrtýnada insanlar havada uçuyordu
Yol aldýkça kudurdu,
Halka düþmanmýþ gibi saldýrdý,
Kardeþ kardeþi,anne çocuðunu gözü göremedi. Ý
Ýnsanlar saman çöpü gibi sularýn üstünde yüzüyordu
Tanrýlar bile tufandan dehþete kapýldýlar
Göðün yedi kat arþýna,uçtular
Anu’nun gökkubbesine kaçtýlar.
’Altý gün altý gece boyunca yeller esti; saðnak bir yaðmur yaðýyordu
Sel, bora ve su taþkýnlarý yeryüzünü kasýp kavurdu.
Sel ve su taþkýnlarý bir ordu olup saf kurdular
Kin ve öfkelerinden azgýn boðalar gibi kudurdular.
Yedinci günde güneyden esen fýrtýna dinmeye yüz tuttu,
Deniz yatýþtý, tufanýn hýzý kesildi.
Yeryüzüne göz attýðýmda her yaný sessizliðin kaplamýþ,
Bütün insanlar tanýnmaz olmuþ, yeryüzü çamura dönüþmüþ
Denizin yüzü, bir damýn üstü gibi dümdüz uzayýp gidiyordu.
Anbar kapaðýný açýnca yüzüme bir ýþýk düþtü.
Sonra oturup saatlerce aðladým,içim üþüdü
Çünkü sular dört bir yaný yýkmýþ harebeye çevirmiþti.
’Sonra ondört fersah ötede bir dað görünmüþtü
Gemi cudi daðýna çatýrdayarak oturdu.
Daðda karaya oturan gemi yerinden kýpýrdamadý.
Bir gün geçti hep o daðýn tepesinde kaldý.
Beþinci ve altýncý günlerde de hiç kýmýldamadý
Yedinci gün þafakla bir güvercin salýverdim,
Uçtu gitti neþeyle kanat çýrparak dönünce yemini verdim
Ama konacak bir yer bulamayýp geri döndü.
Bir kýrlangýç saldým ardýndan,sevinçle uçuverdi
O da eli boþ geri döndü geldi.
Bir kuzgun saldým gidiverdi
Gitti, sularýn çekildiðini gördü;
Yiyecek içecek buldu kendine, geri gelmedi.
’Bunun üzerine, tuttum, her þeyi dört yana savurdum,
Cudi daðýnýn tepesinde Tanrýlara adak adadým.
Yedi kazan kurdum.
Üzerine odun, kamýþ, sedir ve mersin aðacý yýðdým.,
Tanrýlar kokuyu alýnca toplaþtýlar.
Ama aralarýna Enlil gelsin istemediler.
Çünkü hiç düþünmeden tufana yol açmýþtý.
Ýnsanlarýn ortadan kalkmasýna neden olmuþtu.’
Enlil geldi gemiyi gördü ve küplere bindi.
Olanca kýzgýnlýðýyla tanrýlar; korkuyla sindi
’- Þu ölümlülerin arasýnda canýný kurtaran çýktý mý
Hiçbiri ölümden kurtulamayacaktý diye baðýrýr ulu orta
Bunun üzerine kuyularýn ve kanallarýn tanrýsý Nimurta:

’- Ea’yý araya katmadan hangi tanrý kendi iradesiyle bir iþ yapabilir
Her þeyi bilen Ea da Enlil’e seslenir
Böyle düþüncesizce insanlarý uyarmadan bir tufanýn
Oluþmasýna nasýl yol açtýðýný sormuþ,yanýnda olmuþ insanýn
Onu bütün tanrýlarýn önünde suçlayýp utandýrmýþ bir güzel.

’O zaman iþte....’ diye sürdüren sözlerini Utnapiþtim.
’Enlil, gemiye yöneldi,arkasýndan yetiþtim
Karýmý da, beni de elimizden tutarak gemiye soktu.
Ýkimizi de iki yanýna diz çöktürdü.
Alnýmýza dokunup þu sözleri söyleyerek kutsadý bizi:’
- Geçmiþ günlerde, Utnapiþtim bir ölümlü kiþiydi.
Bundan böyle kendisi ve karýsý,çocuklarý ebedi
Uzaklarda ýrmaklarýn aðzýnda yaþayacaklar...’ dedi
Gýlgameþi halk çok severdi onun hakkýnda herkes þöyle demiþ
Yeryüzünün yaþayan tüm ülkelerini tanýyan Kral Gýlgameþ,
Büyük bir bilgeydi, sýrlarý görür,görünmeyeni ufuk ötesini görürdü
Gizli þeylerle tanýþýktý,bir olay olmadan önce öngörürdü
Bize tufandan önceki günleri hikaye eden oydu.
Uzun bir yolculuða çýktý.,yaþadýðý hayata doydu
Çalýþmaktan, didinmekten bezdi ve yorgun düþtü
Ve geri dönünce tufan hikayesini bir taþýn üzerine kazýdý.’
Ben Tanrý deðilim dedi ama tufaný taþlar üzerine güzelce yazdý
Ölümsüz ruhlara karýþacaðým diye halkýna seslendi
Gýlgameþ ve Utnapiþtimin hikayesi de burada sona erdi
Ýnsanlýk kimbilir nice tufanlar,küçük kýyametler gördü...

Nihat Gülle
Þair ve yazar


NOT:***Tufan hikayesinin bütünlüðü bozulmasýn diye Tanrýlar kelimesi kullanýlmýþtýr.Allah birdir ve ondan gayri tanrý ilah yoktur...
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.