sensizlik bende saklı....

Sevme eylemini baþlattým
Bilmedik diyarlara gidiyorum
Her geçen gün içimde büyüyen özlemi bitirdim
Artýk yüreðimi özgür býrakýyorum


Binbir umutlarla
Yarýnlara koþuyorum durmaksýzýn
Dallarý fýrtýnada kopmuþ bir aðaç misali
Ordan oraya savrulsamda
Geceyi aydýnlatýyorum
Hep Güneþ doðuyor sabahlarýma


Bir ayrýlýk vakti tutsada sancýlarým
Mutluluk tablosu çiziyorum
Yaþamýmdan acý film karelerini silerek
Düþlerimi býraktým sayfalara
Daha aðlamýyorum ayrýlýklarýn ardýndan


Senli kelimelerin hiç geçmediði
Senli anýlarýn hiç hatýrlanmadýðý
Hatta senli yaþanan bir zamanýn bile olmadýðý
Bir zaman dilimi yaþýyorum


Rüzgarda savrulan duygularýn esiriyim hala ama...
Ama suskunluðum yendi sensizliði
Helede sevmek var ya
Kapanan kapýlarýn ardýnda kaldý
O buruk tebessüm, yürek sancýsý
Adýný anmam daha

Yinede binbir düþünce üþüyor beynimde
Býrak üþüsün ne olur ki...


Bakýþlarýn artýk bana uzak biliyorum
Yüreðin yasak, sevdan bana tuzak
Býrak bu sevda bitmeli diyorsan, git....

Bu kent geçilmezde olsa kederden
Ben yinede umut serpiyorum tüm kaldýrýmlara
Hani geçerde biri, belki umut ýþýðým olur diye
Çünkü hep geç kalmýþlýðýn
Özlemi var bu tozlu yollarda, sensizlik var


Bana küskün olsada hayat
Inadýna tutundum her bir dalýna
Geri dönmesede giden sevgili
Alýþtým ben yanlýzlýða
Geç kalsamda hep bahara...


sevay

Sosyal Medyada Paylaşın: