Karanlýklardan söz ediyorum sayfalarda, Ne yapayým, birþey öðrenemedim karanlýklarda, Öðretmenlerim çete baþlarý, ve mafya babasý, Öðretiyorlardý adam vurmayý.
Ben öldürmezdim, arkadaþlar anlatýrdý, Söylerlerdi bana, arkalarýnda gözü yaþlý bir ana býrakýrdý, Sonra bir gün geldi, Benimde bedenim yerde býrakýldý.
Sonunda beni de vurdular karanlýklarda, Bedenim yerde, Býraktýlar beni öylece, Kanlar götürüyordu sokaklarý, Nereden bileyim, Karanlýklarda çýkamayacaðým sabahý. Sosyal Medyada Paylaşın:
tanju ozdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.