GÜLMEDİ ŞU BAHTIM
Anamdan doðalý garibim iþte,
Gülmedi þu bahtým, gülmedi benim.
Yokuþa varmadan kaldým iniþte,
Gülmedi þu bahtým, gülmedi benim.
Acý keder hasret hepside bende,
Oyuncak oldum, ben zaman elinde,
Umutlar arzular eridi dünde,
Gülmedi þu bahtým, gülmedi benim.
Unuttum tarihi, ayý ve günü
Güne baþlamadan aradým dünü,
Kaybettim yolumu, þaþýrdým yönü,
Gülmedi þu bahtým, gülmedi benim.
Bir defa dinmedi, gözümün yaþý,
Atamadým üzüntüyü telaþý,
Zehir þu dünyanýn ekmeði aþý,
Gülmedi þu bahtým, gülmedi benim.
Mevsim deðiþse de ben hep kýþtayým,
Gam yüklü kervanda ben en baþtayým,
Barýþ yok ufukta hep savaþtayým,
Gülmedi þu bahtým, gülmedi benim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
TÜRKİSTANLI ALİ KARACA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.