Sevdalýydý denize; Bir zamanlar çiçek. Açardý yelkeni limandan filizlenerek Kýrk beþ bahar geldi geçti, Martý gagalarýyla delerek.....
Suya hasret; Buðusu gelir buram buram tüterek, Bir damla içse dirilecek...
Yýlmadý; Sahile çekildi bir zaman, Sabýr ipiyle yamandý elek. Tekrar tekrar denedi, Taa ki gücü tükenen dek.
Tekne kýrýk,ip kopuk, Yok tutunacak bir mendirek.... Küflü maviye takýldý kürek! Çek babam çek....
Sanýrdý; Bu kara yazgý bir gün bitecek Yanýlmýþ, Kumlu tuza karýþmýþ, Yok yüzünde meymenet!
Güneþ de durmadan hüzünden ateþ atar, Kürek kürek...... Ha yanar ha donar Dibe vurdu yürek!
Anladý; Yürümeyen tekneyi yakmak gerek.
Semaya çevirdi yüzünü çekinerek, Ufuktan bir dere indi.... Þirince gülümseyerek. Damla damla süzüldü cana, Yeniden doðdu çiçek! Dedi: Ay tutulsun! sevdamýza gizlenerek.....
Nurhayat Nalçacý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurhayat Nalçacı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.