Önce üzüldüm duyduðumda dünyaya geleceðime Aðladým, göndermeyin dedim iç çeke çeke Dediler ‘emanetsin huzurlu ellere’ Devam ettiler, adý da ’anne’ diye…
Her geçen ay tedirgindim doðmak istemeye Kimi zaman tekmeler attým beni taþýyan bedene Baktým, hissettim, sonra alýþtým beni okþayan o ele Anladým ki bu elin sahibi, dedikleri o anne
Günler geçti, aylar bitti, tuttular aldýlar dünyaya beni Boynu bükük aðlarken sildi gözyaþýmý o annenin eli, Sarýp sarmaladý, kucaðýna aldý aciz bedenimi Geldiðim ebedi dünyada ki huzur gibiydi onun teni.
Çaresizliðim ve beceriksizliðim küçüksüzlüðümdendi, Yetmiyordu gücüm, kaldýramýyordu bedenimi, Ýstesem de anlatamýyordum söylemek istediklerimi, Ama o hep yanýmda olur, bakýnca anlardý bakýþlarýmýn dilini.
Çok geçmeden günler, hissettim acýmsý elleri Kýzgýn bakýþlar almýþtý o tebessümlü yüzün yerini Korkutuyordu bu beden küçücük yüreðimi ‘Nerdesin’ diyordum ‘anne’ nerde ‘býraktýn mý ellerimi’
Saplandý kalbime birden býçak, engel olamadým Anne kurtar dedim; ama sesimi duyuramadým. Býyýklýydý, büyüktü, güçlüydü, babaydý adý anladým. ‘Neden’ dedim sonrasýnda gözlerimi kapadým
Kýz olduðum için kesin ölmeliymiþim. Neden erkek olmamýþ, baba yüzü güldürmemiþim. Ben de can deðil miydim, demek ki deðilmiþim. Biliyor musun annem ben dünyamda bir tek seni sevmiþim.
Meþhur töre aldý beni senden, üzgünüm annem, Allah’ýn verdiði caný o zalimler aldý annem. Ben iyiyim cennette, iyi bak kendine oralarda annem, Biliyorum sen de böyle olsun istemezdin annem.
Ayþenur Kaya-BALIKESÝR 13.Mart.2009 (Allah verir, Allah alýr...Ýsterse verir, isterse alýr...Bu kadar canilik insana yakýsmayandýr...Unutmamak gerekir ki herkesi doðuran bir anadýr...)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Karakız-Anka Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.