YORULDUM
YORULDUM
Gece gündüz hiç durmadan kendimi,
Yargýlayýp kýnanmaktan yoruldum.
Baþka baþka anlattýlar rengimi,
Ona buna inanmaktan yoruldum.
Bazen gevþettiler bazen gerdiler,
Bazen daðýttýlar bazen derdiler,
Beni bana kopuk kopuk verdiler,
Düðüm düðüm ulanmaktan yoruldum.
Hayal ile gölgelerin peþinde,
Gaflet ile uykularýn düþünde,
Karanlýðýn kahýr dolu döþünde,
Korkularla uyanmaktan yoruldum.
Sahih iken Kurandaki belgeler,
Tahrif olmuþ sünnetteki bilgiler,
Rivayeti çoðalttýkça bilgeler,
Bulandýkça bulanmaktan yoruldum.
Kimi cennet nimetinden baþlýyor,
Kimi gayya mihnetinde haþlýyor,
Kimi okþar kimi her an taþlýyor,
Aralýksýz sýnanmaktan yoruldum.
Can özüyle sevgiliyi ararken,
Yaralarým yaðmur gibi kanarken,
Aþka düþüp ciðerimden yanarken,
Seraplarla sulanmaktan yoruldum.
Yaralý yürekle yaþlý bedenle,
Gözüme dünyayý zindan edenle,
Akýl fikir almaz BÝR TEK nedenle,
Her tarafý dolanmaktan yoruldum.
23-10-1998…..Mustafa YARALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.