BENDENİZ AYRİS

Sarhoþ olduðumda içtim seni
Ayýlýrken seninle
Gömülüyordu bu bedenim
Ve yudumladým seni
Kendimden daha içeri

Geride kalan güzelliðin
Boþ þiþede bir "tin",
Ve sensiz kalan bir "ten"den ibaret
Þiþe yuvarlanýr gider: tingirdeyerek
Tenin se yokluðumda fingirdeyerek
Ben mi?
Sýzýp kalýrým masamda
Ýçimde , peþinden sürüklenerek
Hýrýlýtýlý bir nefesten amansýz bir rüyaya

Ýçimdesin ya þimdi
Artýk ya ferahýmsýn ya yaakcaðým
Rüya budur ya:
Karanlýk bir dehlizdim
Oldum birden bir deniz, bendeniz.
Ve sen bende bir hayalsin ayriz
Avuçlamak isterim, tutamaz eller
Kayar gider bu akis
Ne çare bu diller bu dilenmeler?

Uyandým rüyadan
Sanmaki
Ne sarhoþluðum gider
Ne de nahoþluðun düþünürüm
Gündüzlere karýþýrsýn ayris
Kalabalýk yalnýzlýðýma kalýrým yeniden
Yamacýma biriken kadýnlar
Bendenizde ýþýklarýný avlarlar,
Tav olmam uzaklaþýrlar
Bazen de
Ýçime düþen taþ olur, boðulurlar

Boðulan her çýðlýkta titrerim
Her taþla zerrelerime bölünsemde
Yine sende halkalanýr , sende eririm
Ve
Birgün
Kancalara takýlan masun
Ya da
Taþlara sarýlan yo-k-sun olmaktýr korkum

Ne kalabalýklara yem et
Ýçimdeki seni
Ne de taþlarda yo-k-sun býrak
Bu sensiz beni
Sosyal Medyada Paylaşın: