ceviz sanduka!!!

ceviz sanduka!!!


bir günde açýp yok olan çiçekleri düþündüm!
sonra kan kokusu sarmýþ bedenlerin zavallýlýklarýný!
illede yaþamý düþündüm sessiz ve maðrur hayatýmý.
sonra deðirmenler geldi aklýma!
yaþam tohumlarýný öðüttükleri hayatlarýný düþündüm deðirmenlerin.
çýkarcýlýðýmý düþündüm bir an!
deðirmenleri sevdiðimi fark ettim!
neden?
yaþamý yok ettikleri içinmi?
yeniden kurmak için yaþamý beni besledikleri içinmi?
yýldýrýmlar coþsun!
bulutlar isyandan kararsýn!
nehirler çýlgýnca yataklarýný dövsün!
yer titresin!
yer yüzünün bir günah köþesindeki ben,
riyakarlýðýmdan küçülüp kendi içime saklanayým korkularýmdan.
seni düþünüp her gün öleyim.
gözlerini hapsetmiþim yüreðini zincirlemiþ,
dudaklarýn bala çalmýþ nefesin çelik.
yataðýmda kýsrak hayatýmda þiir olmuþsun,
ben acýlarýmdan bir hikaye peþindeyim.
demekki acýnýn ta kendisiyim ben.
göz bebeklerimdeki hayalleri boðmuþum,
üç ayaklý bir çilingir masasýnda örseliyerek geçmiþimi.
denizin gecelerini sevgili edinerek,
rüzgarýn getirdiði soðuklara sarýlýp sevgili diye,
geçmiþime aðlamýþým.
sana aðlamýþým!
bir günde açýp yok olan çiçekleri düþündüm!
sevinçlerini hasretlerini,
güneþi geceyi nasýl yaþayýp mutlu olup öldüklerini!
sonra bana verilen binlerce günlük yaþamý!
nasýl acýya çevirdiðimi düþündüm birde.
ooof of gidilen mekanlar cennet olmasaydý dönerdin be sevgili.
cenneti eþ edinmeseydin gelirdin be sevgili.
sancýlarýma pansuman için düþlerime girerdin be sevgili!
deðmede hançer kýnýnda kalsýn.
býrak yaþamýmý tutuklu edeyim nefretlerime yaþamýmý zehirler alsýn.
geceleri tenimde yangýnlar çýksýn.
býrak terket beni artýk,
dünüme bu günümü sattým ben.
acýma bana!
nefretine ihtiyacým var.
körlüðüme aldýrma yüreðimdeki sancýyada!
ceviz bir sandukanýn içerisine girecek bu bedeni lanetle!
üzerindeki yeþil örtü,
senin kýrlarýndan gelsin.
bir günde açýp yokalan çiçeklerin ülkesinden.
ruhumu sorma!
o çoktaan çürüyüp gitti.
bedenimden çok önceleri beni terketmiþti.
beyaz kaðýtlar üzerindeki siyah düþmanlýklar gibi.
yazýlar þiirler hepsi birer þeytana dönüþtükleri günden beri...


oðuz gölçik.
Sosyal Medyada Paylaşın: