Üzerimde hep ayrýlýðýn gölgesi kaldý Sað yanýma tekme atýldý Senle barýndýðým zamanýn yüzüme gölgesi düþtü Ýçimde þubat soðuðu Oysa ben ýlýk kývrýmlara býraktým aþkýmý
Hani sað yanýma öpücük kondursan Azap dolu gecelerime þenlik katsan El deðmemiþ yüzümü okþasan O zaman yalnýzlýk mabedini atacaðým kabrimden
Ömrümün daðýlmýþ saçýlmýþ sayfasý olarak kaldýn Akarsýn anýlarýma Serin ateþler deðince tenime Mecalsiz kalýyorum Aklýma o zaman geliyor Kendi gölgeme bile yetemezken Sana nasýl varacaðým ,bilmiyorum
Seni karþýlýksýz sevsem de Hissederdim güzelliðini Biraz daha yaklaþýrdýn güneþ yüzüme Derinlere dokunurdu Yakardý kavururdu
Her bakýþýn kurþuna dizdi beni Saplandý yüreðime Dökülmeden dudaðýmdan cümle El sallardým bütün hayallerime …