BUNALIM

BUNALIM…

O kadar sýkýlýyorum ki
Þiir yazmak iþkence,
Þairliðimden utanýyorum…

Aðlasam aðlayamýyorum,
Sanki aksa gözlerden bir iki damla
Zehir çýkýp gidiverecek sanki
Doluyor gözlerim ama akmýyor…

Ölüyorum nefes nefes
Ölüyorum
Ölüyorum ve bunu hissediyorum her hücremde

Nefesim kuru, soðuk, tatsýz…
Caným sýkýlýyor
Nefesim sýkýyor canýmý
Yaþayamýyorum þairliðimden utanýyorum…

Her yer kirli,
Sokaktaki yüzler karanlýk,
Hiçbir gözde ýþýk yok,
Nefesim kesiliyor, ölüyorum
Ölüyorum ama gözlerim parlýyor…

Bir kadeh raký olsa
Anason koksa nefesim,
Katýlaþmýþ kaslarým salsa
Kadehim boþ
Nefesim soðuk, kuru…

Üþüyorum fakirliðim geliyor aklýma,
Boþ tütün paketi, dumansýz nefesim
Sevda bile kalmamýþ bende
Yoksulluðum kara, bela, dert
Yoksulluðum geliyor aklýma
Þairliðimden utanýyorum…

Nefesim kuru, soðuk ölüm gibi…
Þairliðimden utanýyorum…

Görkem ÖZCAN
Mart 09

Sosyal Medyada Paylaşın:

görkem özcan Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Bu Hayat Benim... benim adım... UMUTSUZLUK Adını Anınca... veda baş harflerle Kimyasal 1 Bilmem ki nasıl desem... komitacı mualla MUALLA HOCAN’IN AİLE FACİYASI aşk