sabahlar buğudur pencerede

Sabahtan koyuldum yola,
geceden koymuþtum aklýma.

kaç boþluk ederdi çiselenen yaðmur ufukta,
düþünmeden sývadým neþeyi, aþaðýdan yukarý suratýma.

þimdi koþsan bir uzay boþluðu,
eski kadem bende yine,
sen yine de düþme kollara,
düþ,
renkli zindanlardan kaçan,
kabuðu sýyrýlamaya yüz tutmuþ,
uzanan yollara.

Kardan sýcak örtüler üstümüze,
topraktan elenmiþ çiçekler düþümüze.
Sosyal Medyada Paylaşın: