BU DA BENİM BABAM.

Vay benim vay benim, çileli babam.
Ýskarpin giyerdin, yamalý babam.
Çarýkta giymiþsin, sýrmalý yelek.
Körüklü çizmeler, efede yürek.

Anam anlatýrdý.

Babam genç iken.
Fesi kýrmýzýymýþ.
Yanýnda püskül.
Sarý pos býyýklý.
Mendilinde gül.
Yunanda çocukmuþ.
Ezilmiþ nesil.
Baba deðirmenine,
Etmiþler esir.

Tabaka tütünden,
Cigara sarmýþ.
Paketler çýkýnca,
Birinci almýþ.
Bilirim tercihiydi,
Fahrettin kerim.
Kahrýndan içerdi,
Bu dertli adam.

Çalýþýrdý ustaydý, dülgerdi babam.
Çokta cömertti, rahmetli babam.
Fazlaca alýþmýþ, vermeye babam.
Kalmayýnca sýkýntýda, çekerdi adam.

Altý kardeþ idik, en küçük bendim.
Kiracýlarýmýz vardý, iyiydi düzen.
Ellide, sarý su her yeri yýktý.
Rahmetli mehmet aða, fakirlik çekti.

Yarýmda olsa, evleri yaptý.
Ýþ tutan büyüklerim, haneden kaçtý.
Bir anam, bir babam, birde ben kaldýk.
Babam yaþlanmýþtý, sýkýntý çektik.

Ýnþaat bulursa, amelesi ben.
Çekirdek, ayran, su sattým ben.

Çaký, çakmak, ayna, tarak satardým.
Ýlk okul bitmiþti, bayaðýda büyüdüm.
Orta okullu oldum, okula da baþladým.
Birden beyin kanamasýndan, öldü babam.
Bana hem analýk, hem babalýk yaptý anam.

Namusluydu, yiðitti, dürüsttü babam.
Sana bin fatiha, sana dualar.
Benim atam, nurum, varlýðým babam.
Ey cömert adam, ey yiðit babam. HÝLMÝ CAN. (1720)
NÝSAN. 2008.

TÜRKMENDAÐLI
DAMLA DAMLA ÞÝÝR KÝTABINDAN.

Sosyal Medyada Paylaşın: