Karanlýk bastý yol kayboldu Güneþi örttü bulut Beni derin sulara saldý
Islandým, üstümde Gecenin elbiseleri Görmedi beni kendi aynasýnda Yüzüne ay çarptý Ben sularla kuþanarak Bir kuþluk vaktinin kokusunu aldým
Geldiði gibi gitti akþam Gitti bir iz bile býrakmadan
Ey kalbimin defterini bilen avcý Duy içimdeki kýrlangýç sesini Âh bu ateþ Yüzümdeki toprak kokusu Aczim çoðaldý Ey avcý beni vur Beni azalt Ten bahçesinde Cân görünsün istiyorum
Yeni bir dað vurma kalbime Câný þerh et Seni giyinip Öyle çýkayým sabaha
Çünkü sen Kâlbimin topraðýnda yeþeriyorsun Tenhâ bir bahçede seni örüyorum
MUSTAFA ÖZÇELÝK Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Özçelik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.