O'nu Sev

Sessiz bir yolculuk belki bu
Herþeyden vazgeçmek belki
Unutmak belki, unutanlara inat
Kolay mý? Gitmek,
Ben denedim. Þimdi gittim...

Evet þimdi anlýyorum
Bu denli acýlarý iþleyen
Hesapsýz gözyaþlarýný
Adýný mucize koyan aþký-þair’i

Herþey senle baþlarken
Her-þey sadece senle bitiyordu
Seni görmek, Sana bakmak
Sensizliðin telafisi için ne kadar yeterli???

Uzun, uzun hep böyle oldu bu yollar
Ben aþkýmý, daðlara yazamadým.
Ben aþkýmý, dillere bestelemedim.
Ben aþkýmý, yollara yazdým.
Ufukta biter adýn yolcular þahit...

Bu ayrýlýk deðil?
Ayrýlýk mý? acýlarý perçinleyen,
Sevdikçe bu iþkence, gece nöbetleri
Adý deðiþir artýk sevdalýnýn, Yalancýdýr o...

Yemin ettin mi?
Ben ettim. Halen ediyorum.
Her gece, her an adýný anýyorum.
Yeminler tutuyorum. Bak
"O’NU SEV", "O’NU SEV", "O’NU SEV"...

Kaçak yol’u deðil bu,
Hasret yollarý, unutanlara inat.
Uzak artýk. Hatýrlayamadýðým zamanlar,
Adýný Þerefsiz koyan aþk-i Leyla...

Diyar ZÝREK
22/10/’05
Þile/ÝST
---
Çok eski bir þiir denemesi. 2 yýl önce yazdýðým blog günlüðünde buldum. Kopyasýný aldým. Bulduðuma sevindim...
Sosyal Medyada Paylaşın: