CevaplıYORUM

O zamanlar ben toyum
Ýnandým sanmýþým saf saf paþalara
Meðer inanmýþým maþalara
Üstelik benziyorlardý gerçek hocalara
Ýlim koymuþlar sandým yasaya
Birde baktým ki ben Oy um
Asmýþlar beni urganlara
Sonra sarýlýp yattýlar yorganlara
Evlatlarýmý saldýlar sokaklara
Düþman avcý birliði sýzmýþ dediler
Vurdurlar kekliklerimi bir bir
Meðer sözleri kanunmuþ
Kanunlarý emir
Onlar emir di ben demir dim
Vatan aþkýyla seve seve kesilirdim.
Evlatlarýmý nöbetçi diktiler sandým vatana
Þehitlerim gitmeye baþladý üçer beþer mezara
Düþmanla kahramanca çarpýþýrken
Þehit düþtü dediler öyle sandým
Nasýl inanmam sýnýrda nöbetteydi evlatlarým
Komutanda þehit olmuþ dediler kazayla
Mübarek naþýnýn önünde dizildiler saf saf
Paþalarýn gözü önünde akarken yaþlar
Bayýlmýþtýn geçmiþ olsun dediler
Buz gibi alkýþlarla uyandým
O ana kadar duymamýþtým mezarda alkýþ
Meðer marifetlerini alkýþlýyorlarmýþ.
Yazmamýþsýn diye sordun iþte yazdým
Ben safým diye peki sen niye inandýn.
Sorma artýk niye yazdýn
Kýzma darýlma ne olur
Ýster inan ister inanma
Sen sordun ben
Ben cevaplýYORUM

Feyzi Kanra


Sosyal Medyada Paylaşın: