Düþme sakýn koþan attan,
Kurtar kalbi saltanattan.
Gelince yolculuk vakti
Fayda gelmez yattan, kattan...
_
Verdiði sonsuz emekti,
Amacý lokma yemekti.
Tarlaya bir tohum ekti,
Bereket bin, kendi tekti.
_
Yüzündeki ýþýk, nurdu,
Tanýmaksa bir onurdu.
Yer deðil, baþa konurdu,
Ýsmi kalbimizde durdu.
_
Ne o yandý, ne bu yandý,
Dilinde hep gençlik andý.
Neler, nelere dayandý?
Dertlerle yüreði yandý...
_
Su gibi çaðlayýp aktý,
Gül yüzü pâk, alný aktý.
Bayraðýna son kez baktý,
Yüreði genç, saçý aktý.
_
Ýlkin ana sütü tattý,
Türlü konaklarda yattý.
Her þeyi geriye attý,
Dünyayý bir pula sattý.
_
Bayraðý beyaz ve al,
Diller sanki olmuþ lâl.
Haykýrmýþtý peþinden,
’Ne olur, yurdunda kal! ’
_
Ne samandý, ne de saptý,
Bir bilinmez yola saptý.
Ömrü, çözülmez hesaptý,
Yuttuðu, sonunda haptý...
_
Kadersizdi, baðrý kara,
Ayaklarý battý kara.
Yüreðinde bin bir yara,
Ne sarýydý, ne de kara...
_
Daðda gördü kuþu, kurdu,
Otaðýný orda kurdu.
Ne yazardý, ne okurdu,
Bilmediði borsa, kur’du.
_
Peþindeydi þöhret, san’ýn,
Gâyesiydi çok insanýn.
Bir çok kanunun, yasanýn
Hükmü mü var? Öyle sanýn.
-
Gönülden gönüle yol bulup akar,
Gözleri, gözüme pek melûl bakar.
Ýçimde þimþekler çok derin yakar,
Ateþi baðrýmý kavurur, yakar...
_
Sýrtý kalýn, rýzký boldu,
Cimri deðil, eli boldu.
Çok okudu, adam oldu,
Çok þey gördü, gözü doldu.
_
Geçiyor altýndan görkemli takýn,
Durmayýn yiðitler, kýlýçlar takýn.
Asker türküsünü þimdiden yakýn,
Cepheye koþtular, hep akýn, akýn...
_
Yüzünün kirleri isse,
Temiz deðil, kalbi pisse,
Duygusu taþ, deðil his’se,
Alamaz kýssadan hisse...
_
Hayat her þeyini almýþ,
Sade kuru caný kalmýþ
Son emâneti vermeden
Yollar gitgide kýsalmýs...
_
Yollar uzun, hayat kýsa,
Çekiliyor bin bir tasa.
Götürüyorsun buradan
Neler doldurursan tasa...
_
Yüreði hiç deðil, katý,
Yok araba, ne de katý,
Tek varlýðý topal atý,
Son yolculuk saltanatý...
_
Çok uðraþtý, çok þey yaptý,
Dolmayý baþkasý kaptý.
Sýðýnaðý yalnýz Allah,
Gece gündüz ona taptý...
_
Durmadan ediyor yemin,
Kendinden hiç deðil emin.
Þimdi kabul ediyor bak,
Reddetmiþti daha demin...
_
’Bir dokunup, bin ah iþit.’
Hangi insan, kime eþit?
Uymuyor hiç birbirine,
Karakterler çeþit çeþit...
_
Kýlýcý kýnýndan çekti,
Sonra bir besmele çekti,
Hayata restini çekti,
Derdini hep gizli çekti...
_
Yarasý; dostu kanattý,
Kapýsý iki kanattý.
Düsturuysa kanaattý,
Koþtu; sanki saf kan attý.
_
Midenin isteði, aþtý,
Dert yükü daðlarý aþtý,
Artýk ne yapacak, þaþtý,
Gitti, harama bulaþtý...
_
Ufuklarý duman sardý,
Yaralarý lokman sardý,
Dolmayý anasý sardý,
Sînesini o yar sardý.
_
Denize salýnan að’lardý,
Haline gizli aðlardý,
Aðaya karþý el baðlar,
Bazen de iyi yaðlardý...
_
Önünde uzayan, yoldu,
Dönünce saçýný yoldu,
Önce anam, bacým derdi,
Son sözüyse bir ayol’du.
_
Adamýn soyadý ’Dur’du,
Hayatý boyunca durdu.
Beklerken yine kuyrukta
Kalbi de orada durdu.
_
Aðzýna bir sakýz aldý,
Dünyayý alaya aldý.
Elma yanaklarý aldý,
Kimi sevdi? Kimi aldý?
_
Çantayý sonunda kaptý,
Olmayacak yola saptý.
Sýçrayamadý çekirge,
Sonunda bilmem ne yaptý?
_
Atýna çakmýþlar nal’ýn,
Kendi ayaðýnda nalýn,
Haykýrdý canýmý alýn,
Kýyýsýnda bir kanalýn.
_
Tesbih, iplere dizildi,
Ýnsan, kurþuna dizildi.
Çalan, midesinde zildi,
Defterden biri çizildi.
_
Milyon deðil, önce bindik,
At inip, eþþeðe bindik.
Yokuþu týrmandýk, indik.
Bazen eþþeðe ters bindik.
_
Gönül nelere katlandý?
Bölündü, dörde katlandý.
Daldan dallara atlandý,
, Evlendi; ev, bark, kat’landý.
_
Hüzünle, dertle yas’landý,
Omuz bulunca yaslandý.
Yaþlandý; önce aslandý,
Þimdi bastona yaslandý.
_
Ellerinde iki çýkýn,
Baðýrdýlar: Çýkýn! Çýkýn!
Haykýrdýlar, zorla týkýn!
Haddinizse bir acýkýn!
_
Üzerinde partal kazak,
Sevinir, denirse,’kazak’,
Ömrünce söylenmiþ:Yasak!
Dertleri nereye yazak?
_
Attýðý, nara, dayaktý,
Evini, barkýný yaktý,
Düþünmedi hiç sonunu,
Kendi çýrasýný yaktý...
_
Kafama çok þey takýldý,
Peþe çok insan takýldý.
Yolumuzdan sapmadýysak
Þükür ki sebep, akýldý...
_
Daðda, bayýrda çok gezdik,
Her an gönüllerde gezdik.
Doðruyu, eðriyi sezdik,
Bazen birbirimizi ezdik...
_
Biz de doðarken aðladýk,
Bazen gülerken aðladýk,
Yýllar boyunca çaðladýk,
Zalime el baðlamadýk...
_
Pespembe taze güldük,
Hep doyasýya güldük.
Bir olmaza büküldük,
’Aðlancak’ hale güldük...
_
Suçluyduk ki af olduk,
Akýllýydýk, saf olduk.
Düþünceydik, lâf olduk,
Vatana saf saf olduk...
_
Hep, ben ve bana,dedik,
Para, miras, halt yedik.
Yetmedi bunca gedik,
Birbirimizi yedik....
_
Taze bir yeþil daldý,
Gözleri ufka daldý.
Ufacýk bir sandaldý,
Sulara derin daldý...
_
Kolleksiyonlar puldu,
Deðerler, para, puldu.
Çýrpýndý durdu insan,
En son Mevlâ’yý buldu...
_
Gördüðü hayâl, düþtü,
Tek amacý cümbüþtü.
Þöhretti istediði,
Gam çukuruna düþtü...
_
O da orduda erdi,
Vatanýný severdi.
Kýrpmadan hiç gözünü,
Koþtu, canýný verdi...
_
Seviyordu özünden,
Dönmedi hiç sözünden.
Bir yangýn yüreðinde,
Tüter gönül közünden...
_
Akla suçunu, akla,
Þu saçýndaki ak’la.
Sakla, her þeyi, sakla,
Ölüm gelmiyor akla...
_
Âleme bir nazar kýl,
Aðarmýþ saçlarla, kýl,
Varsa baþýnda akýl,
Aksatmadan namaz kýl...
Hâlenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.