Birgün oturup aynada kendime baktým. Birde çocukluk resmime. Kaþlar çekilmiþ,göz sürmelenmiþ, Dudaklar boyanmýþ,yanaklarda allýk. Ya o gözlerdeki anlam, Biraz sevgi biraz keder,hýrs,acýmasýzlýk. Nerede o masumluk,gülebilen dudaklar yapmacýk deðil. Gün ýþýðý kadar aydýnlýk gönlümüz kararmýþ Deðiþen benmiyim yoksa zamanmý Özlenen aranan ne þu kavgalý dünyada, Ne sürmeli göz ne boyalý yüz. Tertemiz,ümit dolu,sevgi dolu, Yalansýz,sen kokan seni özlüyorum. 07-09-1980
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülseren kuddar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.