Ben ki, bu sevdada serden geçmiþtim… Þimdi ise, faili bilinen bir cinayetim… Söyle biçare us’um… Susma söyle… Sen bitimsiz labirentlerinde, Hangi sorularýna cevap aramaktasýn…
Yüreðimde sessiz çýðlýklarým var… Ama ben suskunum sevgili… Beyaz zambaklar elimdeyken, Biliyorum sende bana susmaktasýn… Söyle hangi söz, Verilmiþ hükmü galebe çalar yeþil gözlüm… Söyle hangi kelime, Bensizliðin kanýtý can-ý müptelam…
Ben sevdamla yüreðine kirpiklerimi bulamýþken, Sen, mülteci yüreðimin ilk ve son sayfasý oldun… Sen, hýrçýn gönlüme morg sessizliði yaþatýrken, Kendi us’unun bile hakikatsiz tayfasý oldun… Sen, âmin diye biten bütün dualarýmý, Mateme çeviren suskun nidasý oldun… Sen en masum anýmda beni yüreðimden vurdun… Mutlumu sun?
Çýðlýklarým suskuda, Sanki konuþmamaya yeminli… Hasretine yaktýðým aðýtlarýmla, Süslenirken aðlamalarým, Susma haykýr çýðlýklarým… Sevgilinin ismini gök kubbeye yükselt, Dudaklarýmdaki kanla süzülen dualarýmda…
Yüreðimde sevdamla ilmek ilmek ördüðüm umutlarým, Her haliyle aymazlýða gebeydi biliyorum… Ah sevgili gel de, en masum halinle öp yüreðimi. Gözlerime býrak yeþil gözlerini. Ve senli þiirlerime sal zambak kokulu saçlarýný. Umutlarýmý aymazlýktan kurtar, Ve umuda kanatlandýr, Umutsuz yüreðimi…
______________ Saklý Düþlerim_... Sosyal Medyada Paylaşın:
_DİVANE_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.