acemi bir rüzgar kaburgasýndan süzülen mevsimin güneþli günlerin çocuksu öpüþlerinde sancýlý bir titreyiþ bizimkisi kendi halinde salýnan bir çift göz kahve fincanlarýnýn telvesinden sýzan umut ýsýtmýyor içimi fesleðen büyüsünde dumanaltý olmuþ zemheri bir sarhoþluk iþte vasiyetsiz zamanlarda savrulan yýldýz perçemlerindeki son tuzlu sýzý ve þarap kýrmýzýsý arsýz gecelerdeki tek katýðým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
murat şahin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.