kalabalýk bir meydan
jilet kadar keskin
soðuk yüzüm
demir korkuluklar don tutmuþ
çýplak ayaðým mosmor
hissediyorum
turuncu kafalý çocuklar geçiyor
omuzlarýnda bando tam takýr
ayaklarý rap rap
elleri þak þak þak
uykumu bölüyor
odama sinmiþliði uyandýrýyor çocuklar
susun
þimdi
komada martý
belki de hala uçuyor
’ gýrtlaðýmý ekþiliðiyle hýrpalayan romen þarabýna...
dayanamayýp yataðýma yýðýlan kadehe... o koca meydana bakan hotele..
tenimi.. çýplaklýðýmý yadýrgamadan ýsýtan çarþafa...
belki biraz da sana..
uçuyor hala..
piata... 2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.