GÜL- NAAT-
...................................................... Gül için yanar bülbül, gül-zârda gül-i zâra
.......................................................Gönlüne sürûr dolar, verilse bimâra gül.
.................... GÜL.........................
Her daim davet etti, Ýslâmý; aðyâra gül,
Zâtýnýn sayesinde nur geldi akfâra gül.
Kaybolmuþ deðerleri yeþertti gönüllerde
Kurumuþ bahçeleri çevirdi gül – zâre gül.
Ýnsanca yaþamanýn yoktur baþka bir yolu,
Her iki cihanda da kurtuluþa, çare gül.
En azýlý müþrikler, saldýrýrken her yandan
Ýman edenler ile set oldu küffâre gül.
Mucize isteyene Rahmân’ýn lütfu ile
Ay ikiye ayrýldý, nur verdi ahtere gül.
Nasipsiz ehl-i küfür,fitneler çýkardýkça,
Ýmânýn zýrhý ile dur dedi eþrâra gül.
Katlandý kendisine yapýlan cefalara
Davet etti beþeri, gerçeðe ve nura gül.
Güneþ ile ay bile sönük kalýr yanýnda,
Ziyâ saçan cemâli benzerdi ruhsâra gül.
Hakkýn geliþi ile olmuþtu batýl zâil,
Ýnsanlýk tarihinde nimetti beþere gül.
Mübârek terlerinin, kokusu miskten güzel,
Kokusunu vermiþti Ahmed-i Muhtar’a gül.
Uyardý ümmetini “ üstünlük takvâdadýr”
‘Ebedi azatsýnýz’ buyurdu ;üserâ, gül.
Bütün zamanlar için, artýk hüküm Kur’anýn
‘ihtiyaç yok’ buyurdu; Ýncil ve Zebûr’a gül.
Çaresiz yavrularý, diri diri gömdüren
Zihniyeti yok etti erdirdi huzûra gül.
Karanlýklar içinde kaybolup gidecekken,
Yönlendirdi bizleri nurlu bir diyara gül.
Ýlahi bir emirle islâmýn sancaðýný
En muhkem kalelerde dikiverdi sura gül.
Yol gösteren oldular dostlarýna her zaman
Muhacirle beraber ve dahi Ensâr’a gül.
Karanlýk dört bir yandan kaplamýþtý her yaný
Mahzûn ve masûmlara olmuþ idi çare gül.
Dünya geçici mekân, kaybetsek ne çýkar ki ?
Ulaþtýrýr bizleri, ahrette zafere gül.
Kur’ânýn bülbülleri þakýdýlar her yerde,
Bülbüller hatýrýna gül dedi bahara gül.
Sihir yaptý diyene, en manâlý cevabý
Ýlâhî teblið ile vermiþti sehhâra gül.
Kimsenin bilmediði, bilgilerle mücehhez
Ýlim-i ledün sahibi, mâliktir esrâra gül.
Gül için yanar bülbül, gül-zârda gül-i zâra
Gönlüne sürûr dolar, verilse bimâra gül.
Gece gündüz demeden,ve dahi usanmadan
Yapmýþtý tebliðini ebkâr-ý efkâra gül.
Tamamladý nurunu nihayet buldu zulüm
Artýk hüküm Ýslâm’ýn, dur dedi dühûra gül.
Hak’ký kabul yolunda, mütereddid olanýn,
Korudu,uðratmadý,ruhunu dumura gül.
Görevi: Teblið etmek. Hidâyet Mevladandýr,
Kalpleri mühürlüyse neylesin bîare gül.
Bütün söz ustalarý acz içinde kaldýlar,
Gösterdi belâgatý, þair ve nâsire gül.
Kendisinden daha çok, düþündü baþkasýný
Ömrünü adamýþtý, ihsan ve hayýra gül.
Resûllerin resûlü, her bakýmdan üstünü,
Öyle olduðu halde, düþmedi gurûra gül.
Ümmetim diye doðdu, ümmetiyle yaþadý
Ümmetim diye vardý, ilahi huzûra gül.
Dönüþ vakti gelince, çok üzgündü ashabý
Davet etti onlarý, sükûn ve sabýra gül.
Azap vadeden deðil rahmet için gelmiþti,
Her zaman hamî oldu, muhtâç ve nâçâra gül.
Getirdiði hükümler, aydýnlattý her yeri
Iþýk tutar, nur saçar, yýllarca edvara gül.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.