SÜRGÜNDEKİ TÜRK

Ben gurbetteki unutulmuþ TÜRK,
Ben derdi deryalardan daðlardan büyük.
Tam atmýþbeþ yýldýr:
Ayrýyým vatanýmdan Söyleyin çekilirmi bu yük.


Ahýska’nýn baðrýndan kýrkdörtte koparýldým,
Bunca yýl dýr bekledim umutlara sarýldým,
Sürgünde de olsam:
Onurumla yaþadým bükülmedim kýrýldým.


Yarýmýz yolda telef yarýmýz gurbet elde,
Ýmaným ve inancým buna daima engelde,
Kaç kez düþündüm ölümü:
Ölümden kurtuluþ yok lakin dayan sen gelde.


Bal yesemde gurbette yoktur aðzýmda tadým,
Siz beni unuttunuz ben sizi unutmadým,
Bedenim uzakta fakat:
TÜRK’üm dedim her zaman ve öyle yaþadým.


Ana yurdum aah benim aziz vataným,
Sen aklýma düþtükçe acýyor yanýyor caným,
Tek sana kavuþayým:
Orada topraðýnda aksýn oluk oluk kaným.


Yýllardýr haykýrýrým duyulmaz mý ki sesim,
Yaþ doksana dayandý yaklaþtý artýk son nefesim,
Ne olur bir avuç toprak:
Atýnda mezarýma ölmesin benimle beraber hevesim.


Sosyal Medyada Paylaşın: