Yürüdüðüm yollarýma kaç sonuçsuz beklenti eklemiþtim... Zamanýmý ellerime ölçüsüz biçmiþtim... Ama aðlayanlar ardýnda unutulanlarý seçmiþim... Hangi gözleri gerçek sanIpta gerçeklerden geçmiþtim.. Ben bukadar vurgun yemeðe layýk deðildim.. Suçsuzca,masumca karanlýða yürümüþtüm.. Ellerimi yanlýþ yollarda bulurken,kendime aldanmýþým.. Aslýnda suçlularýn en suçlusu benmiþim... Hasreti unutupta giderken umudu yitirmiþim.. Nede çok düþ soðuðunda anýlmýþým... Ve þimdi ölüm o kadar soðuktu ki gözlerimde.. Ýçimi yakarken anlýyorum,bugünkü son nefesimde. Þimdi hayatýmýn yalanlarýna hoþçakalsýz kalýyorum.. Bana haykýrýpta aðlamayýn.. Ben hoþçakalsýz gidiyorum kaybolduðum... DÜÞ SOÐU sOKAKLARIMIN GERÇEKSÝZLERÝNE...
Sosyal Medyada Paylaşın:
özlem göç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.