AYNALAR
Ya aynaya bakma, ya ona inan,
Kör müsün þaþ mýsýn o doðru söyler.
Katiyen aldatmaz söylemez yalan,
Gerçek mi, düþ müsün? o doðru söyler.
Çiçek mi petek mi arý mý bal mý?
Rengin siyah beyaz yeþil mi al mý?
Tohum mu fidan mý meyve mi dal mý?
Toprak mý, taþ mýsýn o doðru söyler.
Mücellâ aynayla oynanmaz oyun.
Eksiksiz görünür enin ve boyun.
Ýnsan mý hayvan mý hangisi huyun,
Kuru mu yaþ mýsýn o doðru söyler.
Saðýný sol eder solu sað eder.
Sen aðlarsan aðlar gülersen güler.
Simsiyah saçlarýn kýra mý gider,
Yaz mýsýn kýþ mýsýn o doðru söyler.
Güzelden çirkinden kurttan koyundan,
Ne eksik ne fazla akseder bundan.
Hele bir kez çýkart kafaný kumdan,
Deve mi, kuþ musun o doðru söyler.
Yaralý özünle bakarsan candan,
Ne cevher görünür o sýrlý camdan.
Aynaya inanan kurtulur zandan,
Ayak mý baþ mýsýn o doðru söyler.
Hem “ayna” diyorsun hem “güzel göster”
O ne rüþvet alýr nede rüþvet yer,
Yaralým yüzünü sen ona dön der,
Boþ musun hoþ musun o doðru söyler.
22.05.1999 …….Mustafa Yaralý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.