Küsersin birgün sende
haniyüzünü buruþturup
dönerken önüne
kaþlarýnýn altýndaki çizgiler gibi
birilerine
açýk biir kapý býrakmayýp
koþmaya baþlarsýn
koþtukça anlarsýn
aslýnda sen sadece
kendineaðlarsýn
burnu kaf daðýnda deyip
geçerken birilerine
birilerinde bulduðun
kendin miydi diye sorarým belki
ya da üzülme diye
çekilip kenara unuturum seni
aklýma gelmez güzelliðin
güneþin altýnda parlayan
kosmik sihrini unuturum
sen gittikten sonra diye baþlar
tüm cümlelerim
sonra onlarý da unuturum
26-27 kasým 2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.