KAPİTALİZMİN SONU

Aþka ait ne varsa attým kalbimden,
Artýk sevmiyorum..
Aþk adýna yapýlan serânatlara,
Ýnanmýyorum...

Herþey gençlikte tozpembe,
Hayalin gerçekleþiyor diye bekle,
Buldum dersin sonunda,
Ýstediðim gibi yare..

Ey aþk sen ne güzelsin,
Deyip yoluna can verirsin,
Deðmez aþklara kapýlma sen de,
Aldanýp sonunda feryat edersin..

Nefis putuna aþýk tenler,
Þehveti ruha deðiþenler,
Pak-ý itip, þeytaný sevenler,
Kendisi de sonunda, heder ederler..

Kurulmuþ düzen-i dünya,
Yalnýz menfaatlar üzere,
Kadýnlar mal sayýlmýþ,
Erkekler nefis peþinde..

Ey insanlýk býrak inadý,
Artýk madde oldu aþkýn ilâhý,
Bilmedi genç nesil, aþký sevdayý,
Kapitâl üzere kurulmuþ düzende..

Ýþte geldim sözün sonuna,
Yaþananlardýr, yazdýran bana,
Cümleler düþük, birbirini tutmasa da,
Ulaþmýþtýr mesaj, yerine diyorum..







Sosyal Medyada Paylaşın: