şiir öteki yüzüm
Yok, saydýðým öteki yüzüm, sevdalarým gibi duruyor aynalarda
Her kent öteki ben, bazen gecekondu, bazen gökdelen
Aynalara yaðýyor kentin iki yakasý
Emekçi bakýþlarým inþattan yorgun, gördüðüm her yüz öteki ben
Bazen bir çocuðun çatlamýþ ayaðý, bazen bir ninenin yanýk yanaðý
Kýna yakmýþ aðaçlar yapraklarýna, sonbahar geliyor hayata
Ayaklarým, emektar bastonum gençliðimin tomurcuk çiçeði
Yaþlýlýðýn daðlarýna vuruyor, dökülüyor yorgunluktan
Artýk her adýmým öteki ben, her sokak fay hattý
Yalnýzlýk gökte bir buluttur, tek baþýna yaðmaz
Avuç içim, küçük sandalým, denize açýlýyor
Dudak izi býrakýyor okyanus
Geri çekiliyor dalgalar, çizgilere
Mutlu olsaydým açýlýrmýydým þiir denizine
Vururumuydu kelimler, tohum halinde sahile
Þiir öteki beni bulmaya yalnýz bir yolculuk
yok saydýðým öteki yüzüm
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.