Öpe koklaya doyasıya seveceğim
Kapanýyor þiþti aðlamaklý gözlerim
Kýrýlýyor yýkýk gönül döküldü bedenim
Bu gün kendim de deðil sendeyim
Omuzlarýma agýrlýk çökmüþ haldeyim
Gönlündekini de senin için ne edeyim
Ben sende naçizane kalbinde nerdeyim
Fýrtýnalar kopuyor içim de
Duygular ise paramparça naçizane
Beynim daðýnýk gönlüm sende
Su akýþý var sanki kafamýn için de
Çaðlayan þelale
Halt etmiþ yüreðimin ferinde
Aþkým
Patlamýþ
Yanardaðdan sevgi fýþkýrmýþ magma akýþkaný sanki
Karýncalar geziniyor
Karacalar koþuþuyor yamaçta gibi
Kanaryalar ötüp öpüþürken kelebek eþliðinde
Yuva kuruyor saksaðan tüy döküyor papagan
Ak güvercin agzýnda çalý zeytin dalý gül demetiyle
Ugurböceði gülümsüyor geride sevgi dostluk diyor etekte
Þahin dogan süzülür alageyik geviþ getirir
Gönlümün sana düþtügü yerde üzerinde ki mavi gömlekte
Bir çift sözüm var kulak ver iki gözüm pür dikkat eyle
Yanýyor sen diye içim bedendeki ben deðilim
Býrakýp gittiðin yerde biblo olarak heykel deðil
Düþünceden tirtir titreyen serçe haliyle sendeyim
Gelmezsen çýrpýnarak öleceðim
Gelirsen çözüleceðim öpe koklaya doyasýya seveceðim
21.02.2009
Seyfi Yiðit
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.