Hoyratca esti bir rüzgar,kýrdý gönlümün dalýný. Oysa tek dosttu o bana,tek anlayandý halimi. Estikce huzur doldurur,unuttururdu dünümü. Zehrimi alýrdý benden,ferahlatýrdý günümü.
Meltem gibi esiyordu,deðiþti borana döndü. Pusulasý sevgi deðil,Avunmak için bir yöndü. Ufukta yanan ýþýðým.mum gibi eridi söndü. Tek deðiþmeyen kaderim,karþýma geçipte güldü...
SONBAHAR 53
Sosyal Medyada Paylaşın:
sonbahar53 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.